Pat Metheny z 6 koncertami w Polsce już w czerwcu!

Pat Metheny urodził się 12 sierpnia 1954 roku w rodzinie muzyków w Lee’s Summit, na przedmieściach Kansas City w stanie Missouri. Muzyczną edukację zaczął na trąbce mając osiem lat, zamieniając ją na gitarę cztery lata później. Mając lat 15 grał już regularnie z najlepszymi muzykami z Kansas City zbierając, w tym niezwykle młodym wieku, cenne doświadczenie sceniczne. Już w 1974 roku Metheny wybił się na scenie międzynarodowej. Podczas trzyletniej współpracy ze wspaniałym wibrafonistą Garym Burtonem młody gitarzysta zaprezentował styl gry, który stał się jego znakiem rozpoznawczym: to połączenie luźnej artykulacji typowej dla dęciaków z rozbudowaną wrażliwością rytmiczną i harmoniczną; styl gry i improwizacji tyleż nowoczesny, co mocno zakorzeniony w jazzowej melodyce, w swingu i bluesie.
Jego pierwszy album, „Bright Size Life” z roku 1975, zaprezentował całkiem nową koncepcję „gitary jazzowej”, inspirując nowe pokolenie muzyków. Pat poświęcił całą swą karierę ciągłemu redefiniowaniu jazzu, korzystając z nowych technologii i bezustannie pracując nad rozwijaniem potencjału dźwiękowego i improwizacyjnego swego instrumentu. Muzyczna wszechstronność Pata nie ma z resztą sobie równych nie tylko na gitarze, ale na jakimkolwiek instrumencie. Na przestrzeni lat grał z artystami tak różnymi jak Steve Reich i Ornette Coleman, Herbie Hancock, Jim Hall, Milton Nascimento, czy David Bowie. W swym dorobku muzycznym Metheny ma utwory baletowe, kompozycje na małe zespoły, duże orkiestry, gitarę solo, instrumenty elektryczne i akustyczne, a nawet na automaty, jak na płycie „Orchestrion”, zawsze wymykając się szufladkom gatunkowym.

Oprócz tworzenia muzyki, Metheny zasłużył się też w edukacji muzycznej. Mając 18 lat został wykładowcą Uniwersytetu Miami, najmłodszym w historii tej instytucji. Rok później został również najmłodszym nauczycielem na słynnym bostońskim Berklee College of Music, gdzie ponad 20 lat później, w 1996 roku, dostał doktorat honoris causa. Na całym świecie prowadził warsztaty muzyczne, od Królewskiego Konserwatorium Muzycznego w holenderskiej Hadze, do warsztatów Instytutu Jazzu Theloniousa Monka w wielu krajach Azji i Ameryki Południowej.

Metheny jest prawdziwym pionierem muzyki elektronicznej, będąc jednym z pierwszych muzyków traktujących syntezatory serio. Całe lata przed opracowaniem standardu MIDI, Metheny używał syntezatora Synclavier jako narzędzia kompozytorskiego. Był też motorem konstrukcji nowych typów gitary jak: akustyczna gitara sopranowa, czterdziesto-dwustrunowa gitara Pikasso, gitary jazzowe serii PM Ibaneza, i wiele innych.

Zostać cenionym i popularnym muzykiem to jedna rzecz, ale uznanie, jakie Pat Metheny zyskał od krytyków i innych muzyków, to coś zupełnie innego. W przeciągu swej kariery Metheny wygrał niezliczone rankingi i nagrody na najlepszego gitarzystę jazzowego, w tym trzy złote płyty za „Still Life (Talking)”, „Letter from Home”, i „Secret Story”. Otrzymał też 20 nagród Grammy w całym szeregu kategorii, w tym Najlepszy Rock Instrumentalny, Najlepszy Album Jazzu Współczesnego (Contemporary Jazz), Najlepsza Jazzowa Improwizacja Instrumentalna, Najlepsza Kompozycja Instrumentalna; siedem z tych nagród dostał pod rząd za siedem kolejno wydanych albumów. W 2015 roku został wprowadzony do Panteonu Sław magazynu Downbeat jako raptem czwarty gitarzysta (jego poprzednikami byli Django Reinhardt, Charlie Christian i Wes Montgomery), ale też jako najmłodszy członek w historii.

Znaczną część swojego życia Pat Metheny spędza w trasach koncertowych, często dając więcej niż sto koncertów w roku, od samych początków swojej kariery lidera. Obecnie jest on wciąż jedną z najjaśniejszych gwiazd jazzowego firmamentu, dzieląc swój czas między własne projekty, a współpracę z innymi muzykami, tak młodymi jak i weteranami, pomagając im tym samym dotrzeć do większej publiczności i realizować swoje wizje artystyczne.